DE NEEFJES

We hadden de neefjes gisteren een dagje op visite. Johnny is 7 en Justin is 6 jaar.

Ze kunnen het heel goed samen vinden en wilden een dagje komen om het bos in te gaan en om te knutselen.

Nadat we ze opgehaald hadden gingen ze met opa het bos in. Het is geweldig zoals ze samen spelen. De één heeft iets bedacht, de ander doet het, en andersom.

Daarna een uitgebreide lunch en daar gingen de mannen weer naar buiten. Toen het donker en koud werd, kwamen ze naar binnen.

Het was knutseltijd.

Ze zijn gek op de glimmende knopen die ik heb. Na wat uitleg konden ze ze zelf op borduurkarton naaien.

Ondertussen wordt er heel wat afgekletst , dat snappen jullie.

En toen het hoogtepunt van de dag, samen met opa hamburgers bakken. Ze waren heerlijk.

Om even bij te komen van alle inspanningen keken ze nog even een filmpje van de grizzlybeer en de lemmings en toen was de dag om. We brachten ze weer naar huis en hadden een topdag gehad.

VOOR JULLIE ALLEN: EEN GOEDE JAARWISSELING EN EEN GOED 2022!

KERSTMIS

 Lieve mensen,

Ik wens jullie heel fijne kerstdagen en een goede jaarwisseling.

Tot ziens in januari 2022.

P.S. dit is de kerstboom in “ het dorp”, zo noemen we het centrum van Haven.

Op de achtergrond gebouw Corrosia, waar o.a. het theater en de bibliotheek in zijn.

BIJ JANNY

Ik was weer een dagje naar Janny. Het is een eind rijden (110 km.) en ik had een thermoskan heet water en oploskoffie mee, zo kon ik halverwege even lekker een bakkie koffie drinken.

Het is heerlijk om zomaar een dag weg te zijn en dan samen iets leuks te doen.

Ook deze keer werkten we weer met papier, en maakten we eerst wat moois met de gelliplate.

Helaas deed het fototoestel op mijn mobiel raar, en heb ik maar één foto:

Maar dat geeft niet, het eindresultaat telt. En dat is enig. Het is een 3 dimensionaal werk, wat je steeds weer anders neerzet. Helaas hebben er kinderhanden aan gezeten en is het niet meer zo heel mooi. Maar ik weet hoe het moet, en ik heb genoeg papier om het nog eens te doen.

En we maakten nog iets, hier gebruikte ik oude bladmuziek voor.

Het lijkt een beetje op de kubuspuzzel die ik ooit maakte. Je kunt er heerlijk mee draaien en dan heb je steeds een ander plaatje voor je.

Het was weer heerlijk. Tot volgend jaar, Janny.

HEXJES VAN BRIGITTE

Ik schreef al eerder over het mooie boek van Brigitte en de quilt die ik eruit maak.

Nu ons appartement op orde is, is er weer tijd en zin om verder te gaan. Er liggen drie quilts die ik af wil maken, maar die moeten op de naaimachine. En daar heb ik niet altijd zin in.

En deze quilt wordt zo mooi, ik vind hem geweldig. 

Zo komen de cirkels :

En dan met boek erbij goed kijken wat ik moet doen. De gele hexjes zijn klaar en kunnen neergelegd worden.

Dan de volgende hexjes aanleggen.

Wat een gepuzzel zeg. De witte hexjes die je hier in het midden ziet, liggen er alleen maar om te zien hoeveel andere er in moeten. Ingewikkeld allemaal, maar het lukt.

Ik moet nog heel wat doen, hier zie je wat ik nu ga doen, weer veel hexjes maken. Heerlijk!

Gewoon maar doorgaan. 

Hebben jullie iets waar je nu lekker mee bezig bent?

NOG MEER KUSSENS

Tja, als er één kussen over de Dam is, volgen er meer.

Zijn ze niet enig?

En hier zijn ze allemaal:

En nu zijn bijna de “ moet” klusjes af en kan ik weer verder met mijn quilts. Lijkt me heerlijk.

ARTALMERE

Dinsdag kwamen de dames van ArtAlmere weer bij elkaar. Het was een kleine groep, Mia en Eike konden er helaas niet bij zijn.

De bijeenkomst was bij mij en we gingen een boekje maken uit het boek : bound.

Ik had papier gekocht voor iedereen en na een lekkere kop koffie en thee gingen we aan de slag.

Van te voren had ik geoefend want ik dacht dat het een ingewikkeld projectje was, maar dat was het helemaal niet, het was juist heel leuk.

Hier zien jullie wat er gemaakt is, van alles wat, want niet iedereen wilde meteen met een groot vel beginnen.

Na de lunch kwamen er nog wat boeken uit mijn boekenkast en hebben we ons verlekkerd aan al het moois wat erin staat.

Volgende keer gaan we met dit boek aan de slag. Ik heb er nu al zin in.

KUSSENS

Ik wilde graag nieuwe kussens voor op de bank.

Bij Margreet Otto kocht ik mooie stofjes. Samen met een stofje dat ik ooit in Canada kocht een mooie verzameling. En toen kon ik aan de slag. Met een naaimachine die weer heerlijk werkt.

Eerst maar eens stroken naaien, leuk werkje hoor. Snijden, naaien, leuke volgorde maken.

Daarna sneed ik de stof door en naaide de strook ertussen.

En toen hoefde ik alleen nog maar de stof dicht te stikken, op een kiertje na waar het kussen in kon en klaar.

Dit was de eerste. Mooie kleur, dat blauw. Achteraf bedacht ik dat ik de strookjes iets gevarieerder had moeten doen, dan valt het beter op dat het verschillende stofjes zijn. Nou, dat weet ik dan voor de volgende keer.

Wat een leuk werk. Nummer twee was snel gemaakt.

Nu de rest nog.

NAAIMACHINES

Mijn naaimachines moesten nodig voor een servicebeurt. De Bernina naaide niet meer zo netjes en de Elna mocht ook wel eens nagekeken worden.

We moeten hiervoor naar Veghel, een leuk ritje hoor. Maar het weer was naar en somber. 

Wel fotogeniek, kijk maar:

Nadat we de machines weggebracht hadden, namen we eerst even koffie met wat lekkers.

Het behang in het restaurant was geweldig: hexagonnen!

Bij de boekwinkel scoorden we een leuk boek. Ik ben niet zo’n fan van Matthijs, maar de serie van hem met Rob vond ik super. Dus nu kan ik alles nog eens op mijn gemak nalezen en genieten van mijn mooie Parijs.

Daarna nog “ even” mijn stemlijst voor de Top 2000 gemaakt. Nou, die is de deur uit, wat een keuzestress zeg.

Nu ben ik het wel zat, ik ga languit op de bank.

O,ja, de Bernina staat al weer klaar, want nu wil ik echt weer eens iets gaan maken.

CAPUCHON

Onze kleinzoons houden erg van buiten spelen. Gelukkig hebben we naast de flat een aantal kleine bosjes waar ze heerlijk kunnen spelen.

Er staan in de berging laarzen voor ze en joggingpakken, zodat ze lekker aan kunnen rommelen.

Want o, wat zijn het klimmers en bouwers, en dat kan niet in je eigen kleren.

Vorige week was het weer zover, ze wilden de bosjes in, een hut bouwen.

Dat was gelukkig gelukt, maar de broeken van de twee oudsten hadden allebei een gat.

En dat wilde ik natuurlijk weer maken. Hoe?

Met de stof van de capuchons natuurlijk. 

Ik knipte twee rondjes, streek die op vliesofix ( dat is een vlieseline met aan twee kanten een plakkant). 

Daarna streek ik het op de broeken en kon ik de cirkels zigzaggen, zodat ze goed vastzitten. Ik hoop dat ze het netjes vinden. 

De rest van de stof bewaar ik maar. Want die heb ik vast nog wel eens nodig. 

NOG EEN CAPUCHON

Zoals ik eerder schreef, had ik nog een vest met capuchon. Die moest er ook maar af, maar dat was een lastiger klusje omdat de rits verder doorliep.

Maar, het is gelukt hoor.

Fijn, nu draag ik ze allebei met meer plezier.

Volgende keer laat ik zien wat ik met de capuchons deed.