EEN HEEL STUK VERDER

Na de eerste dag schilder, zag het er een heel stuk beter uit.

De muren zijn heerlijk glad, ik werd er vrolijk van.

We gaan iedere avond even kijken. Leuk om te zien hoe het er voor staat, en even de vloer aanvegen zodat het er netjes uitziet.

En zo zien de plafonds er uit, na een frisse schilderbeurt:

De koffietafel: 

Het inpakken gaat goed. Mijn atelier is opslag geworden. Ik krijg straks een fijne grote kamer, een stuk groter dan ik nu heb. 

Deze kast stond bij mijn ouders. Ik kreeg hem toen mijn vader overleed. Hij stond beneden in de berging en werd gebruikt als opslag voor alles waarvan we niet wisten wat we ermee moesten doen. Dat was even uitzoeken, de kringloop was blij met ons.

Bij de kringloop vonden we deze kapstokken. Daar gaan we iets leuks mee doen.

De keuken en de vloer zijn binnenkort aan de beurt. En dan kunnen we 11 februari verhuizen.

Floor vroeg hoe het met de plantenbak zit, nou, die zijn van de bewoners zelf. Dus we hebben straks een “ tuintje” van 8x0.50 meter. En 60 cm.hoog. Wie heeft tips voor planten die op het zuiden kunnen staan ? Goed voor bijen en vlinders, kleurig zijn. Ik houd me aanbevolen voor tips. 

TUSSENDOORTJE

Na al het klussen is het lekker om ‘s avonds op de bank wat te handwerken.

Zo kreeg ik weer een stuk van de de hexjes van Brigitte aan elkaar.

Hier schreef ik er voor het laatst over.

Nu hoef alleen nog dit stuk aan het andere te zetten en de rand eromheen. Ooit komt het af.

VERDER KLUSSEN

Ons nieuwe appartement is, voor Almeerse begrippen, een oudje. Gebouwd in 1978, het jaar dat we in Almere kwamen wonen. Ik weet nog wel dat het gebouwd werd.

We gaan wonen op de derde woonlaag, eentje lager dan nu.

Op het balkon is een “plantenbak” over de hele lengte. Dit hoort bij het gebouw, een leuk extraatje. We gaan maar eens rustig nadenken hoe we de bak gaan vullen.

In de badkamer moesten een kast en spiegel weg, drie generaties bogen zich erover:

Het zag er meteen een stuk ruimtelijker uit. Johnny maakte daarna alles schoon.

Ik heb twee keer de vloeren geveegd, wat een stof komt er los als je werkt. 

De radiator in de slaapkamer spoot ik wit, een stuk beter.

We hebben in Almere een mooie stort. Jeroen ging er weer eens heen met allerlei rommel.

Nu alles weg en leeg is, is wel duidelijk dat er nog veel moet gebeuren. Vandaag komt de schilder/ stukadoor. Wat zal het opknappen hier.

Spannend hè. 

MUZIEK

Elizabeth had een leuk idee. Als je hier, klikt, lees je er meer over.

Doel is, om iedere maand over een bepaald onderwerp te schrijven.

Deze eerste keer is het onderwerp Muziek. Ik had het niet helemaal goed begrepen, dus ik schrijf hier over  de start van mijn liefde voor muziek.

Toen ik acht jaar was, en mijn broer zeven, kregen wij van mijn opa en oma ( de ouders van mijn vader) een piano. Dat was een cadeau, zeg. 

We kregen pianoles van juffrouw van Asselt. Een hele lieve vrouw die ons altijd stimuleerde om te oefenen en ons best te doen. 

We hadden natuurlijk pianoboeken, die werden gekocht bij Muziekhandel Uniken. Jammer dat ik me daar niks meer van kan herinneren.

We begonnen met dit boek:

Een aantal van haar leerlingen deed ieder jaar mee aan een Concours dat in Beverwijk werd gehouden. Heel spannend. 

Hier zie je me, samen met mijn broer, achter de piano. Ik was hier tien jaar. Dit is de enige foto die ik heb van al die pianojaren.

Toen ik vijftien was, vond ik het mooi geweest en stopten de lessen. 

Al die jaren reisden de pianoboeken met me mee. Waarom? Een beetje sentiment, denk ik.

De boeken gebruik ik nu om kaarten en enveloppen van te maken. Zo blijven ze in het zicht en liggen ze niet ergens te verstoffen.

Zo kwam ik dus al jong met muziek in aanraking en nog steeds geniet ik daar erg van.

MIJN WENSEN

 

KLUSSEN

Een update over ons nieuwe appartement.

Voor velen een verrassing: jullie zijn toch pas verhuisd? Ja, dat klopt, maar we gaan er qua ruimte en ligging erg op vooruit. 

Het appartement was wel aan een grote opknapbeurt toe.

De keuken:

De oranje vloerbedekking en het behang: ik teken hier de servieskast, gelukkig, hij past.

Alles is eruit gehaald, wat een werk was dat. We deden het niet zelf hoor, we hadden een paar goede werkers ingehuurd.

Boven en onder de ramen zat isolatie, dat moest vernieuwd worden. Jeroen en schoonzoon hebben hier een hele dag aan gewerkt.

Maar het is erg mooi geworden.

De douchecabine was 80x80. Dat is voor Jeroen, die twee meter is, echt te klein.

Er zit inmiddels een nieuwe in. De beugel kon er niet uit. Jammer, maar misschien hebben we hem ooit nodig en dan is het fijn dat hij er al zit.

We hebben een nieuwe keuken besteld, laminaat en raambekleding, zoals dat zo mooi heet.

Schilder en stukadoor zijn gepland. 

We hopen te verhuizen op 11 februari.

Vandaag gaan we weer klussen, we hebben er zin in.

Het zal dus wel rustig zijn hier op mijn blog. En reageren bij jullie doe ik ook niet altijd, maar ik probeer wel jullie blog te lezen hoor.

En ik laat jullie wel af en toe zien hoe gaat.

KERSTMIS

  Ik wens jullie fijne Kerstdagen. 

En een goed 2025!