VERDER KLUSSEN

Ons nieuwe appartement is, voor Almeerse begrippen, een oudje. Gebouwd in 1978, het jaar dat we in Almere kwamen wonen. Ik weet nog wel dat het gebouwd werd.

We gaan wonen op de derde woonlaag, eentje lager dan nu.

Op het balkon is een “plantenbak” over de hele lengte. Dit hoort bij het gebouw, een leuk extraatje. We gaan maar eens rustig nadenken hoe we de bak gaan vullen.

In de badkamer moesten een kast en spiegel weg, drie generaties bogen zich erover:

Het zag er meteen een stuk ruimtelijker uit. Johnny maakte daarna alles schoon.

Ik heb twee keer de vloeren geveegd, wat een stof komt er los als je werkt. 

De radiator in de slaapkamer spoot ik wit, een stuk beter.

We hebben in Almere een mooie stort. Jeroen ging er weer eens heen met allerlei rommel.

Nu alles weg en leeg is, is wel duidelijk dat er nog veel moet gebeuren. Vandaag komt de schilder/ stukadoor. Wat zal het opknappen hier.

Spannend hè. 

MUZIEK

Elizabeth had een leuk idee. Als je hier, klikt, lees je er meer over.

Doel is, om iedere maand over een bepaald onderwerp te schrijven.

Deze eerste keer is het onderwerp Muziek. Ik had het niet helemaal goed begrepen, dus ik schrijf hier over  de start van mijn liefde voor muziek.

Toen ik acht jaar was, en mijn broer zeven, kregen wij van mijn opa en oma ( de ouders van mijn vader) een piano. Dat was een cadeau, zeg. 

We kregen pianoles van juffrouw van Asselt. Een hele lieve vrouw die ons altijd stimuleerde om te oefenen en ons best te doen. 

We hadden natuurlijk pianoboeken, die werden gekocht bij Muziekhandel Uniken. Jammer dat ik me daar niks meer van kan herinneren.

We begonnen met dit boek:

Een aantal van haar leerlingen deed ieder jaar mee aan een Concours dat in Beverwijk werd gehouden. Heel spannend. 

Hier zie je me, samen met mijn broer, achter de piano. Ik was hier tien jaar. Dit is de enige foto die ik heb van al die pianojaren.

Toen ik vijftien was, vond ik het mooi geweest en stopten de lessen. 

Al die jaren reisden de pianoboeken met me mee. Waarom? Een beetje sentiment, denk ik.

De boeken gebruik ik nu om kaarten en enveloppen van te maken. Zo blijven ze in het zicht en liggen ze niet ergens te verstoffen.

Zo kwam ik dus al jong met muziek in aanraking en nog steeds geniet ik daar erg van.