Dit bericht gaat over toeval of een toevallige samenloop van gebeurtenissen.
In mijn jeugd ( ruim 50 jaar geleden) had ik een lievelingsboek. Het heette "De kinderkaravaan".
In mijn jeugd ( ruim 50 jaar geleden) had ik een lievelingsboek. Het heette "De kinderkaravaan".
Van De kinderkaravaan werd gezegd dat het gebaseerd was op een waargebeurd verhaal. Het gaat over pioniers die met huifkarren naar Oregon gingen. De ouders van de kinderen uit dit boek overleden, en de kinderen besloten om zonder begeleiding van anderen verder te trekken, de droom van hun vader achterna. Zij kwamen goed terecht en werden opgenomen in het gezin van dokter Whiteman.
In 2000 verscheen het nummer:" Sailing to Philadelphia" van Mark Knopfler. Het gaat over twee mannen, Mason en Dickson, die in 1763 in opdracht van twee families op reis gingen om de grens tussen hun grond vast te stellen. Ik vond en vind het een geweldig mooi nummer. Natuurlijk zocht ik op waar het over ging. De grens die zij vaststelden bestaat nog steeds, de Mason Dickson line.
Mijn moeder had een lievelingsboek, het heette Sacajawea.
Hij dacht dat het de mannen uit het nummer Sailing to Philadelphia waren, maar die waren het niet. Het waren Lewis en Clark, mannen van wie ik nog nooit gehoord had. Gelukkig hebben we Google en wat ik daar las, was zo apart: het waren mannen die in 1804 in opdracht van president Jefferson
op reis gingen door het westen van Amerika Zij werden geholpen door Indianen, en de belangrijkste
Indiaan was Sacajawea, een tolk.
Ze had het er vaak over en vond dat mijn broer en ik het moesten lezen. Maar jullie weten, als je als kind iets moet, dan doe je het niet.
Na haar overlijden nam ik het boek mee naar huis, en het stond vier jaar in mijn boekenkast tot mijn broer en zijn vrouw in Amerika waren. Mijn broer stuurde me een foto:Hij dacht dat het de mannen uit het nummer Sailing to Philadelphia waren, maar die waren het niet. Het waren Lewis en Clark, mannen van wie ik nog nooit gehoord had. Gelukkig hebben we Google en wat ik daar las, was zo apart: het waren mannen die in 1804 in opdracht van president Jefferson
op reis gingen door het westen van Amerika Zij werden geholpen door Indianen, en de belangrijkste
Indiaan was Sacajawea, een tolk.
Ik vond dit zo speciaal, dat ik meteen het boek ben gaan lezen. Het was interessant en spannend en ik had spijt het niet eerder gelezen te hebben. In het boek ontmoet Sacajawea dokter Whiteman, dat was tochgeweldig ! Sacajawea is in Amerika behoorlijk bekend en is een van de eerste feministen.
Ik mailde dit aan mijn broer, die meteen op zoek ging naar dollars met haar beeltenis erop. Gelukkig vond hij er een paar, en ik kreeg er later een.
Ik was er erg blij mee. Voor mijn broer en mij een bijzondere munt.
Ik mailde dit aan mijn broer, die meteen op zoek ging naar dollars met haar beeltenis erop. Gelukkig vond hij er een paar, en ik kreeg er later een.
Ik was er erg blij mee. Voor mijn broer en mij een bijzondere munt.
In het aprilnummer (2016) van Seasons stond een artikel over Lewis en Clark. En hier werd Sacajawea ook genoemd. Er werd zelfs geschreven dat er een film over dit verhaal gemaakt zou worden. Ik keek af en toe even op Google hoe het ermee stond, maar helaas, de film wordt niet gemaakt, want Indianen die mee zouden spelen vonden hun rol veel te negatief en de plannen zijn in de koelkast gezet. Jammer!!!!
Onlangs was :" Wie is de Mol" op tv. Ik keek met extra aandacht, want het speelde zich af in Oregon. Ik besloot het boek van De kinderkaravaan nog eens te lezen, en echt waar, ook in dit boek wordt Sacajawea genoemd ( Vogelvrouw, haar bijnaam).
Het is toch heel apart hoe alles zo bij elkaar komt.
Ik wilde hier een bericht over plaatsen en terwijl ik het maakte, las ik het boek "De laatste troef "van Annie Proulx.
Ik wilde hier een bericht over plaatsen en terwijl ik het maakte, las ik het boek "De laatste troef "van Annie Proulx.
Ik lees het al voor de vierde keer want ik vind het een geweldig boek. En wat me nooit eerder opviel, las ik nu, een stukje over Sacajawea.
Ik vind het geweldig, zo blijft mijn moeder altijd een beetje bij mij.
Op de dag dat ik dit bericht plaats, is het zeven jaar geleden dat mijn moeder overleed.
Ik mis haar soms nog erg maar door dit soort gebeurtenissen is zij er toch weer bij.
Wow dat is interessant. Ik houd ook erg van de Kinderkaravaan en schreef er een blogpost over. http://bertiebo.blogspot.nl/2016/04/de-kinderkaravaan.html
BeantwoordenVerwijderenJij reageerde toen ook al met de naam Sacajawea. Ik raak nu zeer geïnteresseerd, ga maar eens kijken in de bieb. Annie Proulx ken ik, maar dat boek van haar dat je noemt niet. Dat ga ik nu meteen reserveren
Annie P. is aanwezig in mijn bieb. Ga ik zaterdag halen. Het andere boek hadden ze niet, maar wel ergens in het land. Dat heb ik aangevraagd. Leuk!
BeantwoordenVerwijderenIk ben benieuwd hoe je Annie P vindt. Heb het boek diverse keren uitgeleend maar vrijwel niemand vond het ook leuk. En als je het boek over S gaat lezen, het is een hele dikke pil hoor.
BeantwoordenVerwijderenmooi toeval, toeval bestaat niet
BeantwoordenVerwijderenHoi Mieke, Wat een leuk blogbericht! Ik Ben grote fan van Sacajawea. Ik heb hetzelfde boek! Jaren geleden gekocht en gelezen. Op onze reizen door de VS zijn Wij meerdere keren het gebied waar Lewis en Clark door heen reisden gekruist. Ook een museum aan hen gewijd bezocht. En de dollar! Ik heb er ook zo een. Een hele vakantie zuinig bewaard in een apart vakje van mijn tas , zodat Ik hem niet per ongeluk zou uitgeven . Een paar jaar geleden heb Ik pas het boek van An Rutgers van de Loeff gelezen. Ik vond het een spannend verhaal. Het boek is ouder dan Ik Ben! Ik heb trouwens ook een boek(je) met een Lewis en Clark quilt! Leuk, hoe dingen en gebeurtennissen, die ogenschijnlijk los van elkaar staan op een gegeven moment bij elkaar komen en Samen betekenis krijgen.
BeantwoordenVerwijderenEen mooi bericht, en een bijzondere samenloop van omstandigheden! Ik ken het boek de kinderkaravaan wel. Maar las dat het toch geen waargebeurd verhaal is? Doet er eigenlijk niet toe hé. Maar jou verhaal is zeer interessant !
BeantwoordenVerwijderenEn... Het is heel natuurlijk, dat je nog vaak aan jemoeder denkt!
Wat een bijzonder verhaal Mieke. Toeval bestaat niet zeg ik altijd. Fijn om zo herinneringen aan je moeder te hebben die haar dichtbij je houden.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Paula
De kinderkaravaan is/was ook mijn boek, tranen heb ik gehuild omdat het zo zielig was.
BeantwoordenVerwijderenEen paar jaar geleden heb ik het voorgelezen en mijn kleinzoons en die vonden het heeeel verdrietig.
Maar mooi om te lezen hoe vroeger en nu bij elkaar komt in jouw herinnering aan je moeder.
Jullie doen toch wel even het linkje naar het liedje?! Even genieten van dat moooie nummer.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig hoe de puzzelstukje voor jou, nu, en op deze dag, samen zijn gevallen. groetjes, Conny
BeantwoordenVerwijderenWat een bijzonder verhaal, ben gek op waargebeurde historische verhalen. Ga even snuffelen naar boeken erover. Mooi om zo je moeder te gedenken!
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Ineke
Wat een toevalligheden allemaal. Iemand zei mij ooit: het is geen toeval, het valt je toe. Ik denk dat dit hier ook het geval is. Ik zal het boek ook eens lezen als ik het nog kan vinden. Ik heb iets met indianen.
BeantwoordenVerwijderenJa de kinderkaravaan..dat vond ik zo'n indrukwekkend boek. Door eerdere blog bertiebo en nu deze van jou wil ik het boek weer eens lezen.
BeantwoordenVerwijderenAls ik dit zo lees heeft jullie moeder nog behoorlijk wat stevige lijntjes vanaf haar wolk naar beneden;-)
BeantwoordenVerwijderenDit vind ik nou echt een kippenvel bericht. Ik heb je blog ademloos zitten lezen. Wat is dit bijzonder zeg. Pffft. Toeval bestaat niet hè. Echt bijzonder. Dank voor het delen.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi blogbericht. Nee, ik heb niet eerder van de vrouw gehoord maar ze heeft haar stempel wel gezet zo te lezen. Leuk hoe dit allemaal zo bij elkaar komt en fijn dat het dat extra geeft wat je nu deelt met je moeder.
BeantwoordenVerwijderen