“ IK MOET” , dat zeg ik regelmatig en dat betekent dat ik naar boven moet, naar mijn werkkamer waar al mijn geliefde spulletjes zijn.
Mijn naaimachine, lapjes, scharen, garen, papier, boeken en nog heel veel meer.
En wat ik daar dan moet? Mijn creativiteit moet er uit. Ik ben echt geen echte kunstenaar, maar dat ik creatief ben, durf ik wel te zeggen.
En tja, daar moet ik dan iets mee doen. Soms met een vast plan, maar veel vaker om gewoon maar iets te doen.
En nu was het weer zo ver, ik moest naar boven. Een stukje bakpapier op een strijkmatje. Plakvlieseline erop.
En dan alle kleine stukjes stof die ik steeds bewaar, erop leggen. Wat als ik het zo neerleg, of scheef, of recht of...
En dan doorgaan tot de vlieseline bedekt is. Kijk zo:
En dan strijken en doorstikken. En stikken en stikken. En dan doorsnijden en kijk: vier kaarten. Wat een leuke dag heb ik dan.
En alle begin- en eindstukjes die ik gebruikte om aan en af te hechten bij het naaien versier ik meteen en gebruik ik voor een nieuwe lap.
En als ik dan weer eens naar boven MOET, kan ik meteen aan de slag.