TANDARTS

De kinderen van onze zoon moesten naar de tandarts. Jackie van drie ging zelf op de stoel liggen en vond het niks vervelend.

Ze kreeg wat spullen mee naar huis: handschoenen, een mondkapje en nog wat leuke dingen.

Pop moest er aan geloven toen ze weer thuis waren.

Ze is een stuk dapperder dan ik, want ik moest een kroon en zag er vreselijk tegen op. Gelukkig viel het mee. 

NAAR JANNY

Het was weer zover, ik ging naar Janny. Deze keer geen koffie onderweg, zodat ik eerder bij haar was en ook bijtijds weer naar huis reed.

We moesten eerst even bijpraten, en na de koffie gingen we aan de slag. Deze keer met stof en stofverf. Het was de techniek die ik laatst van Hilly leerde.

Janny koos voor blauw:

En ik koos voor zwart met rood en zwart met geel.

Ik vond het niet echt passend bij elkaar, dus had een beetje spijt van mijn keuze.

Maar toen alles gesneden was, en ik een compositie had gemaakt, viel het mee.

De volgende dag heb ik alles goed gelegd en in een fotolijst gedaan. Maar helemaal tevreden ben ik nog niet.

Hilly kwam even langs, en toen mijn theebeker bij het werk stond, zag het er toch leuk uit.

GOED BEZIG

Wie graag quilt, maar vast ook mensen met een andere hobby, weten dat je ineens gepakt kan worden en dan als een speer aan de slag gaat.

Dat heb ik dus ook.

En zo ben ik volop bezig met de quilt voor Jackie.

De achterkant wordt met schilderstape op de tafel geplakt.

Dan gaat de vulling erop.

Dan de voorkant en dan volgt het vervelendste van een quilt maken, nl. doorrijgen. Naast de blauwe lijntjes zie je het rijggaren waar ik mee geregen heb.

Eerst horizontaal

Dan verticaal

En daarna nog overdwars.

En dan zijn mijn handen een beetje naar de knoppen. Ik ben blij dat ik niet al blokken tegelijk doe. Nu mag namelijk de naaimachine aan de gang.

Ik heb al twee van de zes blokken af. Het gaat dus goed, maar één blok kost me een hele dag. En ik heb ook weleens geen zin, of iets anders te doen. Maar gewoon doorgaan lukt me goed.