Samen met mijn broer ruimde ik zijn appartement leeg. Na het overlijden van mijn moeder, is veel weggedaan. En ook na mijn vaders verhuizing deden we veel weg.
Maar nu hebben we toch weer veel werk gehad om alles op te ruimen.
Zonde om weg te gooien en dit weekend maakte ik er enveloppen van.
Een leuk klusje en binnenkort zal ik er meer mee gaan doen.
Mijn broer zei:”Ik ga thuis opruimen, want ik wil het mijn kinderen niet aandoen dat ze later bij mij zo moeten opruimen”.
En ik dacht, wat maakt het uit hoeveel hobby/quiltspullen ik heb, als mijn kinderen het later wegdoen, weet ik er niks meer van.
Dus ging er nog veel meer mee naar huis. Daarover later meer.
Het is toch altijd een afsluiting van een deel van je leven als één van je ouders overlijdt. Vorig jaar hebben wij het huis van mijn schoonmoeder leeggeruimd. Ze had werkelijk alles bewaard wat los en vast zat. Toen dacht ik ook, dit kan ik mijn kinderen niet aandoen later. En sindsdien ben ik overbodige rommel aan het wegdoen. Dat ruimt toch echt heerlijk op, krijg je weer ruimte in je kast voor spullen die er echt toe doen.
BeantwoordenVerwijderenIk zeg altijd: In de tweede helft van je leven moet je gaan ruimen. En dat geeft ruimte en rust je in huis, in je hoofd en in je hart. Groetjes en sterkte.
BeantwoordenVerwijderenHallo Mieke.
BeantwoordenVerwijderenIk denk er ook vaak over na om spullen weg te gooien om de kinderen te ontlasten.
Het geeft inderdaad wel ruimte en rust in je hoofd.
Maar ach zoals jij het schrijft is ook wel iets om over na te denken.
Fijne week.
Groeten.
Marga
Een goed idee om deze mooie enveloppen te maken van de landkaarten! en ja dat opruimen heb ik ook wel hoor. ik wil ook niet een huis vol rommel achterlaten, maar jou reactie zet me toch aan het denken... Wat maakt het uit , je weet er dan toch niets meer van...Sterkte en succes met het leegruimen van het huis van je vader !
BeantwoordenVerwijderenIk ruim ook. En inderdaad met het idee dat mijn kinderen later niet voor lastige keuzes komen te staan. Maar dat betekent niet dat ik nooit meer iets koop en iedere kringloop passeer...
BeantwoordenVerwijderenDat is bij dus de reden dat ik ook aan het opruimen ben begonnen toen we het huis van mijn moeder (ze zit nu in een verpleeghuis) leeg moesten maken. Wat een spul had ze, onvoorstelbaar. Dat heeft mij aan het denken gezet en het gevolg daarvan is dus opruimen.
BeantwoordenVerwijderenVan dat opruimen en wegdoen daar weet ik inmiddels alles van.
BeantwoordenVerwijderenMaar hobbyspullen blijven natuurlijk, daar kan je toch nog jaren plezier van hebben?
Best moeilijk om spullen weg te gooien die je vader kennelijk de moeite waard vond. Maar er blijft vast nog genoeg over, spulletjes die je leuk vindt kan je thuis weer koesteren.
Altijd moeilijk om spulletjes van je ouders uit te zoeken, wij hebben het ook moeten doen, moeilijk om dan iets weg te doen. Uiteindelijk grotendeels verdeeld over ons allen. En laatst hebben wij hier thuis heel veel weggedaan, allemaal spullen die wij nooit meer gebruiken.
BeantwoordenVerwijderenSterkte nog met alles, liefs, Ineke
Ja, wat een spullen heeft een mens hè..
BeantwoordenVerwijderenMaar soms doen mensen dingen weg, waarvan de kinderen zeggen 'oh, had dat nu toch bewaard...' Het ligt er natuurlijk aan of het bijzondere spullen zijn en of ze een emotionele waarde hebben.
Moeilijk hoor om de spullen van je ouders uit te zoeken/ op te ruimen. Ik heb het ook moeten doen met m'n broers en zus. En het is fijn als ieder wat mee neemt en thuis kan neerzetten. Dan ontmoet je toch iets van thuis als je bij elkaar komt!
Sterkte hoor!
Met opruimen neem je ook verder afscheid, vind ik. Het is deel van het verwerkingsproces.
BeantwoordenVerwijderenSpullen mee naar huis nemen, maakt het iets minder definitief. En spullen een nieuwe bestemming geven is alleen maar leuk en fijn!
Mijn zus en ik namen uiteindelijk ook meer spullen uit ons ouderlijk huis mee naar onze eigen huizen, dan we gedacht/van plan waren. En hier thuis? Af en toe ruimen we weer een vliering of een berging op. Soms een kast. En we proberen niets meer aan te schaffen. Alleen als het echt nodig is. Maar de quiltspullen, dat worden er nog steeds meer. Ik "mag" van mezelf niets meer kopen, maar kom toch steeds weer met lapjes thuis. Ach......😉🤗
BeantwoordenVerwijderenTja dat leeg ruimen is moeilijk, herinneringen die boven komen en die atlas is toch wel heel bijzonder. Mooi om daar de enveloppen van te maken.
BeantwoordenVerwijderenEn wat betreft het nalaten, natuurlijk weet je er nix van, je bent er niet bij.
In mijn geval was het heel makkelijk van een enorm groot huis naar iets kleiner en daar paste niet alles in, dus ruimen.
Toen door naar een nog kleiner huis en ook daar moesten er knopen doorgehakt worden.
En nu in mijn poppenhuis mag ik slechts 1 kamer tot mijn eigen hok gebruiken.
Wel heb ik een lijstje gemaakt voor het geval dat! wat er verkocht moet worden, kunnen ze nog een leuk etentje van mij hebben of een leuke vakantie als het genoeg opbrengt.
groetjes mia
Lang geleden dat we het flatje van mijn moeder moesten opruimen. Ze was al kleiner gaan wonen. Ook mijn broer is jaren geleden overleden en onlangs gaf mijn schoonzus naar aanleiding van haar eigen verhuizing weer wat kleine zaken mee die mijn broer nog bewaard had. Ook hier is het nodige waar ik van denk dat de kinderen dat niet gaan bewaren. Het lukt me nog niet om het Lange Lijs servies van mijn oma naar de kringloop te brengen. Dat is maar één voorbeeld.
BeantwoordenVerwijderenEn wat te denken van alle krantenknipsels die meneer F. opbergt ...
Dikke merci voor je ontroerend mooie post!
BeantwoordenVerwijderenMieke,
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor de creatieve kaart en dito enveloppe.
Groetjes,
jeer